-
1 βοῦς
βοῦς, [dialect] Dor. [full] βῶς Theoc.9.7, GDI5005.5 ([place name] Gortyn), ὁ and ἡ: gen. βοός (written βοιός GDIiv p.883 No.62 ([place name] Erythrae)), poet. alsoA , S.Fr. 280: acc.βοῦν IG12.45A11
, etc.,βῶν Il.7.238
and [dialect] Dor., IG4.914.18, al. (Epid.), SIG56.16 ([place name] Argos), Theoc.27.64, [dialect] Ion. and poet. alsoβόα Pherecyd.162
J., AP9.255 (Phil.): dual : pl., nom. βόες, rarely [var] contr. , Plu.Aem.33, etc.: gen. βοῶν, [var] contr. ; Bocot.βουῶν IG7.3171.45
: dat. βουσί, [dialect] Ep.βόεσσι, βοσί AP7.622
(Antiphil.); [dialect] Boeot.βούεσσι IG7.3171.38
: acc.βόας Il.5.556
, al.,βοῦς 1.154
, al., S.Aj. 175 (lyr.), and [dialect] Att., Antiph. 172.5, etc. (but laterβόας Ev.Jo.2.14
, POxy.729.16 (ii A. D.), etc.):—bullock, bull, ox, or cow, in pl. cattle, commonly fem.: to mark the male Hom. adds a word,β. ἄρσην Il.20.495
; orταῦρος β. 17.389
; as a measure of value,βοὸς ἄξιον 23.885
, cf. 7.474 and v. ἀλφεσίβοιος, ἑκατόμβοιος.b βοῦς ἄγριος buffalo, Arist.HA 499a4.c βοῦς ἐν Συρίᾳ zebu, ib. 606a15; β. ἐν Παιονίᾳ, perh. urus, Id.Mir. 842b33.d βοὸς ὄμμα, = βούφθαλμος, AP4.1.52 (Mel.).2 metaph. of any dam or mother,μία β. Κρηθεῖ τε μάτηρ καὶ Σαλμωνεῖ Pi.P.4.142
;ἄπεχε τῆς β. τὸν ταῦρον A.Ag. 1125
.II = βοείη or βοέη (always fem.), ox-hide shield,νωμῆσαι βῶν Il.7.238
;τυκτῇσι βόεσσιν 12.105
; βόας αὔας ib. 137;γέρρα λευκῶν β. X.An.5.4.12
.III a fish, perh. Notidanus griseus, Arist.HA 540b17, Fr. 280.2 a fish of the Nile, Str.17.2.4.IV ἔβδομος β. crescent loaf, Clidem.16.VIII prov.,β. ἐπὶ γλώσσης ἐπιβαίνων Thgn.815
;βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ βέβηκε A.Ag.36
; of people who keep silence from some weighty reason,τὸν βοῦν ἐπιτίθημι τῇ γλώττῃ Jul.Or.7.218a
; βοῦς ἐμβαίνει μέγας Strattis 67 (wrongly expld. by Zen.2.70, etc., of bribery with coins bearing type of ox); β. ἐν πόλει 'bull in a china-shop', Diogcnian.3.67; β. ἐν αὐλίῳ, of a useless person, Cratin.32; β. λύρας 'pearls before swine', Macho ap.Ath.8.349c. ( βοῦς (from βωύς, Skt. gaús) acc. βῶν (Skt. gā´m) are old forms: stem βωϝ-βοϝ-, cf. Lat. (Umbr.) bos, etc.) -
2 ἐπίγρυπος
ἐπίγρῡπος, ον,A somewhat hooked, of the beak of the ibis, Hdt.2.76; of the muzzle of the βοῦς ἄγριος, Arist.HA 499a7; of horses and men, somewhat hook-nosed, Pl.Phdr. 253d, Euthphr.2b, PPetr.3p.7, al. (iii B.C.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίγρυπος
-
3 ὗς
ὗς (A), ὗν, gen. ὑός [pron. full] [ῠ]; or σῦς, σῦν, gen. σῠός, ὁ and ἡ: Hom. prefers σῦς, and uses ὗς only metri gr.: in Hdt. and [dialect] Att. ὗς is the prevailing form, as also at Rhodes, IG12(1).905, Myconos, SIG1024.16(iii/ii B. C.), etc., and ὑῶν ὄρος is an Argive place-name, ib.56.25 (V B.C.);Aὖς Alc.99
(s.v.l.); both forms in Pi., v. infr.; ὗς in PCair.Zen. 462.7 (iii B. C.), LXXLe.11.7, al. ( σῦς only as v. l. in Ps.79(80).14), and Plb.8.29.4, 31.14.3, 34.8.8 ( συναγρειον f.l. in 8.26.10, B.-W. ii Praef. p.lxxvii); but σῦς (acc. σῦν ) in IG5(1).1390.34, al. (Andania, i B. C.): pl., nom. ὕες, σύες; acc. ὕας, σύας, [dialect] Att.ὗς Pl.Tht. 166c
, Plb.12.4.5,8, GDI5633.9 ([place name] Clazomenae ) (σῦς Od.14.107
); gen. ὑῶν, συῶν; dat. ὑσί (συσί Il.5.783
, 7.257), but [dialect] Ep. alsoὕεσσι Od.13.410
, σύεσσι (v. infr.):—the wild swine, of the boar,σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα Il.9.539
, cf. 8.338, al.;ἀργοτέρῳ συΐ καπρίῳ 11.293
;ἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε 12.146
;ἀργιόδοντος ὑός 10.264
; also called σῦς κάπριος or κάπρος, v. sub vocc.; cf. also χλούνης; of the sow,συὸς ληϊβοτείρης Od.18.29
;ὗς ἄγριος Hdt.4.192
, cf. X.Cyr.1.6.28, etc.; ὕες (v.l. ὗς) .2 of the domesticated animal, Od. 14.14; the hogs being eaten,ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ Il.23.32
; they were fed on acorns, Od. 10.243; also on μῆλα πλατανίστινα, Gal.6.597; sus foeta,Luc.
Lex.6, cf. Od. 14.16;ὗς ἐπίτεξ Alciphr. 3.73
.3 provs., Βοιωτία ὗς, of stupidity (cf. συοβοιωτοί), Pi.O.6.90, cf. Fr.83 ([etym.] σύας) ; ὗς ποτ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν (or more shortly ἡ ὗς τὴν Ἀθηνᾶν, Lat. sus Minervam, Plu.Dem. 11), of dunces setting themselves up against wise men, Theoc.5.23;οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη Pl. La. 196d
; ὗς διὰ ῥόδων 'a bull in a china-shop', Crates Com.4; ὗς ἐκώμασε, of arrogant and insolent behaviour, Theognost.Can.24; ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται, of one who runs wilfully into destruction, Dinoloch.14; παχὺς ὗς ἔκειτ' ἐπὶ στόμα (cf. βοῦς VIII) Men.21; λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν I will give my rage vent (' go the whole hog'), Ar.Lys. 684.II = ὕαινα 11, Epich.68, Archestr.Fr.22.1.III v. ὕσγη. (Cf. Lat. σῡς, OE. sú, sw-in: perh. I.-E. sū-s fem. 'mother', cf. Skt. sū-s 'mother', sū-te 'bring forth (young)'; change of meaning as in Polish maciora (1) 'mother', (2) 'sow', and in Sardinian mardi 'sow', from mater; Skt. sū-s is also masc., and σῦς is difficult.)------------------------------------ὗς (B), [dialect] Dor. for οἷ,A whither, IG4.498.4 (Mycenae, ii B. C.).
См. также в других словарях:
βοάγριον — βοάγριον, το (Α) ασπίδα από δέρμα άγριου ταύρου. [ΕΤΥΜΟΛ. < βους (βοός) + άγριον < άγρα «κυνήγι, θήραμα» (πρβλ. ανδράγρια, τα). Η ετυμολόγηση < βους άγριος δεν φαίνεται πειστική] … Dictionary of Greek
αίγαγρος — Βλ. λ. αγριοκάτσικο. * * * ο (Α αἴγαγρος) άγρια κατσίκα, αγριοκάτσικο, αγρινό, αγρίμι. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἴξ + ἀγρός. Η λ. ἀγρός χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, ως β συνθ. σε μια σειρά από σύνθετα, στα οποία σημαίνει «τον άγριο»: σύαγρος, «άγριος συς» … Dictionary of Greek
βόαγρος — βόαγρος, ο (Α) άγριος ταύρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < βους (βοός) + αγρος < αγρός (πρβλ. ίππαγρος, σύαγρος)] … Dictionary of Greek
